Ik zie het als een nieuwe start in mijn triatlonleven. Een eerste stap terug richting Ironman en de grote droom, WK Ironman in Hawaï als age-grouper. We beginnen met een mooie reeks wedstrijden neer te zetten in 2019. Wanneer de volgende volledige triatlon er komt zullen we wel zien. Ik denk van in 2020 vooral in te zetten op de halve afstand. Misschien volgt in 2021 de volledige.
Het plan is om eerst wedstrijdfit te geraken voor de kortere afstanden. In augustus vinden twee 111-triatlons plaats, die dan ook als hoofddoelen dienen. Als toetje had ik graag een halve triatlon gedaan in september, om weer de afstand te “voelen” en goed te weten waarvoor ik in 2020 train.
Datum | Event | Afstand | Eindtijd | Positie |
Damme-Brugge-Damme | 10k lopen | |||
Kallemoeietriatlon Beernem | ||||
4 augustus | Jabbeke 111 | 1k – 100k – 10k | ||
25 augustus | Deinze 111 | 1k – 100k – 10k | ||
22 september | Ironlakes Half, L’Eau d’Heure | 1.9k – 90k – 21k |
2018 – sabbatjaar
Gezien de nakende geboorte van ons derde zoontje, Areas (°14/12/17), zou de New Forest Middle Distance Triathlon 2017 het laatste wapenfeit in lange tijd worden. Ik had ondertussen geleerd dat triatlon combineren met job en gezin met 2 kleine kinderen maar net haalbaar was, en zelfs niet lang houdbaar. Met een 3 kinderen onder de 4 jaar wist ik dat ik het zelfs niet moest proberen. En zo is ook gebleken. 2018 werd een jaar zonder één wedstrijd. Ik kan me niet herinneren wanneer dat nog is gebeurd.
Het duurde tot september/oktober vooraleer ik voelde dat de chronisch aanslepende vermoeidheid grotendeels wegging. Stilaan kon ik beginnen denken aan trainen en triatlons. Ik had 1 datum voor ogen, 5 november, de eerste schooldag van Aramis. Met 2 van de 3 in de kleuterschool kregen we thuis wat meer ademruimte voor andere dingen.
Qua fysieke conditie zat ik weer in hetzelfde schuitje als 2 jaar eerder. Het voordeel was dat ik op dat vlak ervaring had die ik toen niet had. Zo herinner ik me bv. dat de conditie pas na 4 maanden trainingsopbouw aanvaardbaar werd, en dat ik na 8-9 maanden echt wel redelijk goed kon zijn op wedstrijd. Daarom ging ik de winter 18-19 in met weinig twijfels. De form komt wel goed.
2017 – een jaartje tussen 2 geboortes door
In 2017 zocht ik een oude liefde op, nl. de New Forest Middle Distance-triatlon, in Zuid-Engeland. Het was mijn eerste halve triatlon en ik deed er 4 jaar op rij mee. De organisatie probeert in al hun events een familiaire sfeer te creëren. Ze hechten veel belang aan respect voor het New Forest-natuurreservaat, terwijl ze tegelijk de triatleet in actie de tofste dag willen bieden. RaceNewForest.co.uk is echt een aanrader. Helaas houdt de organisatie op te bestaan na het seizoen van 2019.
De voorgaande 2 jaar hadden we voornamelijk aan gezinsuitbreiding gedaan. Gezien dit mij op fysiek vlak serieus had achtergesteld, was de New Forest Middle Distance-triatlon mijn enige echte doel. Alle andere wedstrijden dienden puur als voorbereiding, zonder ware ambities. Gewoonweg omdat ik dacht pas in augustus enigszins in vorm te geraken. Hieronder de wedstrijden die ik in 2017 afwerkte.
Datum | Event | Afstand | Eindtijd | Positie |
26 maart | Duathlon Geluwe | 8.1k – 40k – 6.7k | 2:26:12 | 59/76 |
23 april | Damme-Brugge-Damme | 10k lopen | 40:48 | 46/468 |
1 mei | Knokke 10k | 10k lopen | 39:45 | 100/1900 |
4 juni | Swike Harelbeke | 2.5k zwem – 80k fiets | 3:06:24 | 54/110 |
11 juni | Kallemoeietriatlon Beernem | 0.9k – 43k – 9.5k | 2:10:19 | 94/417 |
24 juni | Triatlon Brugge | 0.9k – 45k – 9.2k | 2:10:32 | 54/866 |
16 juli | Powertriatlon Aarschot | 2k – 60k – 15k | 3:39:41 | 48/193 |
20 augustus | New Forest Middle Distance-triatlon | 1.9k – 90k – 21k | 5:40:20 | 38/200 |